Usytuowanie i opis
Stanowisko położone jest na wyspie wśród rozlewisk Nidy, pomiędzy wsiami Stawy, Motkowice i Umianowice.
Grodzisko zajmowało pow. ok. 8 ha. Główny człon grodu znajdował się na zachodnim krańcu wzgórza. Od strony wschodniej przylegało do niego podgrodzie. Gród otoczony był podwójną linią obwałowań o eliptycznym zarysie. Człon właściwy otoczono ponadto dodatkową podwójną linią wałów. Umocnienia obronne zostały niestety prawie całkowicie rozorane. W obrębie majdanu natrafiono na znikome ślady zabudowy mieszkalnej (kilka jam i ziemianek z paleniskami kamiennymi), pochodzących z czasów osady otwartej. Nie odkryto zabudowy związanej z czasem funkcjonowania grodu, co można tłumaczyć funkcją schronieniową grodu (refugialną).
Historia
Na terenie grodu stwierdzono ślady osadnictwa związane z epoką kamienia i kulturą łużycką. Wczesnośredniowieczna osada otwarta funkcjonowała tu prawdopodobnie w IX – X w., po czym została spalona. Następnie wzniesiono tu gród obronny, datowany na XI – XII wiek. Grodzisko identyfikowane jest z siedzibą kasztelanii w Czechowie, ale przyjęcie tej tezy musi wiązać się z przesunięciem okresu funkcjonowania obiektu co najmniej do poł. XIII w. Wokół grodu (np. w miejscowości Umianowice) w trakcie badań powierzchniowych zaobserwowano ślady osadnictwa otwartego. Stanowisko obecnie użytkowane jest jako pole orne.